Masereel heeft de behoefte even de wapens neer te leggen en in vrede met de buitenwereld te leven. In zijn eerste schilderijen (PARIJS MONTMARTRE en DE SLUIS) speelt de mens nog een ondergeschikte rol. Dat verandert in DE HAVENKROEG en nog sterker in DE ZITTENDE MATROOS. In dit schilderij zien we alleen een matroos, een tafel en een glas bier. In 1932 verschijnen de figuren driekwart, zonder enige bijkomstigheid. “De modellen worden strikt uitgebeeld, maar met een zin voor monumentaliteit die de werkelijkheid transcendeert. Dit streven wordt verhoogd in meer dan een doek door het dominerend verticalisme van de hoofdlijnen. De kleur blijft gemoduleerd volgens de traditionele voorschriften en de sombere tonen overheersen.”
Aan Henry van de Velde schrijft hij: “Ik denk dat ge in uw spreekbeurt een goede plaats zult voorbehouden aan het schilderen waaraan ik me hoe langer hoe meer wijd.”
Experimenten
Samen met Bertold Bartosch maakte hij een tekenfilm naar het blokboek IDÉE, met muziek van Arthur Honegger.
Door gebrek aan geld was het hem niet mogelijk zich te uiten in kunstvormen (zoals film, grote wandversieringen) die zijn ideeën dichter bij de “gewone man” zouden brengen.
Beroerde tijden
Na zijn terugkeer naar Parijs heeft Frans Masereel steeds meegewerkt aan pacifistische en revolutionair getinte bladen, zoals Clarté, gesticht door Henri Barbusse; aan Monde en aan Vendredi.