Venetië en Spanje · Mar 8, 08:31 PM by Ad van den Ende
Tekst in voorbereiding
Venetië
Giovanni Battista Piazzetta (1683-1754)
Verzamelaars hadden vooral belangstelling voor zijn tekeningen van expressieve hoofden met zwart krijt. Daarvan is
Jonge man
ca.1725
een goed voorbeeld. De krijtstrepen genereren de illusie van texturen, zoals vlees en haar. Dit is misschien een zelfportret.
Canaletto (Giovanni Antonio Canale) (1697-1768) was de beroemde schilder van gezichten op Venetië.
Het grote kanaal
ca. 1730
Dit is een tekening van twee huizen langs het “Canal Grande”. Het is een van 138 gelijksoortige tekeningen die hij waarschijnlijk ter plaatse tekende met potlood, om hem in zijn studio met inkt uit te werken.. Mogelijk gebruikte hij een camera obscura en een lineaal.
Onder het tekenen paste hij geen zwart-wit toe. Hij gebruikte geen was en arceerde niet.
Het grote kanaal
ca. 1735
Potlood en pen.
Canaletto verkocht bijna al zijn tekeningen aan Engelsen op hun “Grand Tour”.
The Grand Canal Looking Toward the Carità was er een in een serie van 143 die hij verkocht aan de Engelse consul in Venetië. De tekeningen waren meestal geen voorbereidingen voor schilderijen. Canaletto had kennelijk plezier in het tekenen op zich.
Voorwerpen op de voorgrond hebben dikke inktlijnen, die op de achtergrond hebben dunne, zwakke lijnen; dit om atmosferisch perspectief te bewerken. Door dit perspectief en arcering verkrijgt hij licht-donker.
Francesco Guardi (1712-1793)
Regatta op het grote kanaal
ca. 1770-75
Eerst tekende hij in de stijl van Canaletto; rond 1770 ontwikkelde hij een geheel eigen stijl.
De gebouwen en mensen worden kleiner; de lucht wordt betekenisvoller en groter. Naar de horizon wordt het lichter; dat steekt af tegen de donkere gebouwen. In tegenstelling met Canaletto gebruikte hij steeds bruine was; zelden arceerde hij om schaduw te creëren.
Het perspectief dat we hier zien is heel diep; in tegenstelling tot de rechte lijnen van Canaletto tekende Guardi gebouwen met korte haaltjes die de architectuur slechts suggereren. Guardi tekende Venetië niet met topografische nauwkeurigheid. We zien de meeste menselijke figuren met de rug naar ons toe. Guardi toverde de stad om in een fantasie die een negentiende-eeuwse criticus “magisch” noemde.
Capriccio met geruïneerde boog en villa
na 1770
Deze tekening laat goed zijn vrije manier van tekenen zien van zijn laatste jaren. De boog dient als een soort toneel-opening naaar de ruimte daarachter. De figuren daarachter worden met slechts enkele penstreken weergegeven. Met was geeft hij het verschil weer tussen het donkere van de boog en het lichte van de villa daarachter.
Spanje
Francisco Goya (1746‑1828)
Omdat zij een vrijheidsstrijder was?
1808-1814
Waarschijnlijk begon Goya tijdens de onafhankelijkheidsoorlog tekeningen te maken over de martelingen die die in die tijd begaan werden. Op haar gezicht staan angst en wanhoop te lezen.
Toen hij 78 was vertrok Goya naar Frankrijk om de steendruk-techniet te leren. Zijn tekeningen werden nog krachtiger, zoals we zien in de opgewonden “Man zwaaiend met een mes”. Het lijkt of hij tot zijn knieën in de grond wegzinkt. Zoals vaker lijkt Goya te leven in het grensland tussen droom en werkelijkheid.
De acht tekenalbums van Goya bevatten meer dan 500 tekeningen, alle in verticaal formaat.
Vrolijke vrouwen
1815-24
Veel tekeningen van Goya zijn “grillen”, bedenksels die weinig met de realiteit te maken hebben. Zo’n “gril” gaf zijn fanatasie de vrije teugel. Een tekening maakte dat mogelijk.
Zulke “grillen” waren populair op het einde van de achttiende eeuw, met name bij Guardi en Tiepolo.
Veel tekeningen van Goya zijn “grillen”, bedenksels die weinig met de realiteit te maken hebben. Zo’n “gril” gaf zijn fanatasie de vrije teugel. Een tekening maakte dat mogelijk.
Zulke “grillen” waren populair op het einde van de achttiende eeuw, met name bij Guardi en Tiepolo.
Op dit artikel kan niet gereageerd worden.