Go to content Go to navigation Go to search

Eerste begin van een samenvatting van Wheels within Wheels · 5795 dagen geleden by Ad van den Ende

Een autobiografie van haar eerste dertig levensjaren

Ontvangst van de ouders in Lismore

Dervla Murphy is 28 november 1931 geboren in Ierland, in het graafschap Waterford, en wel in de ‘Blackwater valley’.
In 1842 beschreef Thackeray deze vallei al in gloedvolle bewoordingen. ‘Voorbij Cappoquin kregen we opeens uitzicht op de mooie Zwartwater rivier. De vijf kilometer lange rit er langs, door wat wel het mooiste en rijkste landschap was dat ik ooit heb gezien, bracht ons in Lismore. Er kan beslist niets zo schitterend zijn als deze rit. Parken en rotsen bedekt met het fraaiste gebladerte; rijke, elegante herenzetels temidden van schone gazons en mooie zonnige plantages en heesterperken, en aan het eind de bevallige torenspits van de kerk van Lismore, de mooiste die ik in Ierland en misschien ook wel daarbuiten gezien heb. In geen enkel land dat ik heb bezocht heb ik ooit zoiets prachtigs gezien.’

Naar dit Lismore verhuisden vader en moeder Murphy op de dag van hun huwelijk vanuit Dublin. Ze hadden elkaar in Polen ontmoet; zij was er op wandelvakantie, hij maakte er een fietstocht.
In Lismore werden ze niet met gejuich ontvangen. Lismore was een kleine plaats. Er waren twee standen: die van de edelen en die van de boeren; zij hoorden bij geen van beide. Men vroeg zich af waarom de baan van bibliothecaris aan een buitenstaander uit het verre Dublin was vergeven. De vorige bibliothecaris was inwoner van Lismore, en een geliefd persoon; hij liet een bibliotheek met negen boeken na.

Men nam het vader Murphy kwalijk dat hij geen bier dronk en geen pubs bezocht. Moeder Murphy noemde Lismore een keer een dorp, terwijl het al vanaf de zevende eeuw stadsrechten bezat. Zij maakte graag eenzame wandelingen in de omgeving: zeer ongepast voor een vrouw. Ze had het een keer in gezelschap over zoiets obsceens als borstvoeding. En beiden dronken, als ze vrienden te gast hadden, wijn! Zoiets deden alleen de gehate edelen.

De Murphy’s trokken zich van dat alles weinig aan. Moeder Murphy liet het huishoudelijk werk graag aan een huishoudster over; ze hielp haar man – onbezoldigd – op de bibliotheek. Ze leefden zuinig, om meer boeken aan te kunnen schaffen. Ze trokken er op uit om in de omringende plaatsen bibliotheek-dependances op te richten. En voor alles genoten ze van de schitterende omgeving. Langzaam ebde de vijandigheid weg.

Terug