De herder en de leeuw · 5867 dagen geleden by Ad van den Ende
Βουκόλος βόσκων ἀγέλην ταύρων ἀπώλεσε μόσχον·
Een herder die een kudde stieren liet weiden verloor een kalfje.
περιελθὼν δὲ καὶ μὴ εὑρὼν ηὔξατο τῶι Διὶ,
Toen hij (zoekend) rondging en het niet vond bad hij tot Zeus
ἐὰν τὸν κλέπτην εὕρηι, ἔριφον αὐτῶι θῦσαι.
dat hij, als hij de dief zou vinden, een bokje aan hem zou offeren.
Ἐλθὼν δὲ εἴς τινα δρυμῶνα,
Maar aangekomen bij een bosje
καὶ θεασάμενος λέοντα κατεσθίοντα τὸν μόσχον,
en een leeuw ziende die het kalfje opat,
περίφοβος γενόμενος, ἐπάρας εἰς τὸν οὐρανὸν τὰς χεῖρας εἶπε·
werd hij vreselijk bang en hief hij zijn handen ten hemel en zei:
«δέσποτα Ζεῦ, πάλαι μέν σοι ηὐξάμην ἔριφον θῦσαι,
‘Heer Zeus, eerder bad ik tot u dat ik u een bokje zou offeren
ἐὰν τὸν κλέπτην εὕρω·
als ik de dief zou vinden.
νῦν δὲ ταῦρον θύσω, ἐὰν τὰς τοῦ κλέπτου χεῖρας ἐκφύγω.»
nu echter zal ik een stier offeren als ik aan de klauwen van de dief ontsnap.’
Οὗτος ὁ λόγος λεχθείη ἂν κατ᾿ ἀνδρῶν δυστυχούντων,
Deze fabel is van toepassing op mensen die ongelukkig zijn,
οἵτινες ἀπορούμενοι εὔχονται εὑρεῖν,
en die in nood bidden om (een oplossing) te vinden,
εὑρόντες δὲ ζητοῦσιν ἀποφυγεῖν.
maar waneer ze (die) vinden proberen er onder uit te komen.
