Angstaanjagende verschijnselen · 5491 dagen geleden by Ad van den Ende
6 Iam hora diei prima,
Het was reeds het eerste uur van de dag,
et adhuc dubius et quasi languidus dies.
en nog was de dag aarzelend en als het ware traag.
Iam quassatis circumiacentibus tectis,
Reeds waren de omliggende muren gescheurd,
quamquam in aperto loco,
en hoewel we op een open plek waren,
angusto tamen,
maar wel op een smalle,
magnus et certus ruinae metus.
was (onze) vrees voor instorting groot en gegrond.
7 Tum demum excedere oppido visum;
Toen pas besloten we weg te gaan uit de stad;
sequitur vulgus attonitum,
er volgde een verdwaasde menigte,
quodque in pavore simile prudentiae,
en wat in paniek moet doorgaan voor verstand,
alienum consilium suo praefert,
verkiest het besluit van een ander boven dat van hemzelf,
ingentique agmine abeuntes
en duwt met een geweldige menigte ons, die weggaan,
premit et impellit.
voorwaarts en verdringt ons.
8 Egressi tecta
Buiten de bebouwde kom gekomen
consistimus.
bleven we staan.
Multa ibi miranda,
Daar hadden we vele wonderlijke dingen,
multas formidines patimur.
veel angsten te verduren.
Nam vehicula quae
Want de karren die
produci iusseramus,
we bevolen hadden naar buiten te rijden,
quamquam in planissimo campo,
werden, hoewel op volkomen vlak terrein,
in contrarias partes agebantur,
heen en weer geduwd,
ac ne lapidibus quidem fulta
en zelfs wanner ze met stenen werden gestut
in eodem vestigio quiescebant.
bleven ze niet op dezelfde plaats staan.
9 Praeterea mare in se resorberi
Bovendien zagen we dat de zee opgeslorpt werd
et tremore terrae
en door het schokken van de aarde
quasi repelli videbamus.
als het ware teruggedreven werd.
Certe processerat litus,
Zeker is dat het strand breder was geworden
multaque animalia maris
en veel dieren van de zee
siccis harenis detinebat.
op het droge zand vasthield.
Ab altero latere nubes
Aan de overkant spleet de wolkenhemel,
atra et horrenda,
zwart en angstaanjagend,
ignei spiritus tortis
door kronkelende
vibratisque discursibus rupta,
en trillende flitsen van gloeiende damp doorkliefd,
in longas flammarum figuras dehiscebat;
in lange vormen van vlammen;
fulguribus illae et similes et maiores erant.
op bliksemflitsen leken ze, maar wel groter.
10 Tum vero idem ille ex Hispania amicus
Toen (zei) echter die vriend uit Spanje
acrius et instantius
feller en met meer aandrang:
‘Si frater’ inquit ‘tuus,
‘Als uw broer’, sprak hij
tuus avunculus vivit,
‘en úw oom nog leeft,
vult esse vos salvos;
wil hij dat jullie behouden blijven;
si periit,
als hij gestorven is
superstites voluit.
wil hij dat jullie hem overleven.
Proinde quid cessatis evadere?’
Dus, waarom aarzelen jullie om te vluchten?’
Respondimus non commissuros nos
Wij antwoordden dat we het niet zover lieten komen
ut de salute illius incerti
dat we, onzeker over zijn behoud,
nostrae consuleremus.
ons om het onze zouden bekommeren.
11 Non moratus ultra proripit se
Zonder langer te wachten snelde hij weg
effusoque cursu periculo aufertur.
en in volle vaart rende hij weg van het gvaar.
Nec multo post illa nubes descendere
Niet veel later daalde die wolkenlucht neer
in terras, operire maria;
over het land, en bedekte de zee;
cinxerat Capreas
ze had Capri omhuld
et absconderat,
en aan het zicht onttrokken,
Miseni quod procurrit abstulerat.
wat van Misenum vooruitsteekt verborgen.
