Schilderen · 6600 dagen geleden by Ad van den Ende
In zijn schilderijen komt de menselijke figuur sterk op de voorgrond. Er straalt rust van uit; ze hebben een monumentaal karakter. Hij gaat daarbij zijn eigen weg.
Hij krijgt genoeg van Parijs. Aan Rolland schrijft hij: “En dan, ik walg van Parijs, ik heb er genoeg van, ik heb lust een kalmer leven te leiden, meer landelijk, in de open lucht en ik denk er ernstig aan me in de buurt te vestigen, buiten. Het is vrij ingewikkeld, maar ik hoop er in te slagen. Ik zou dolgraag willen leven te midden van meer eenvoudige mensen, met de dieren, hier eindigt men met zich te verslappen, te gevoelig, te nerveus te worden, men leeft teveel “naar binnen” en men geeft zich niet meer goed rekenschap dat men meer “erboven” moet leven, meen ik. Ik heb behoefte aan lucht, licht, beweging en kalmte.”
Masereel heeft de behoefte even de wapens neer te leggen en in vrede met de buitenwereld te leven. In zijn eerste schilderijen (PARIJS MONTMARTRE en DE SLUIS) speelt de mens nog een ondergeschikte rol. Dat verandert in DE HAVENKROEG en nog sterker in DE ZITTENDE MATROOS. In dit schilderij zien we alleen een matroos, een tafel en een glas bier. In 1932 verschijnen de figuren driekwart, zonder enige bijkomstigheid. “De modellen worden strikt uitgebeeld, maar met een zin voor monumentaliteit die de werkelijkheid transcendeert. Dit streven wordt verhoogd in meer dan een doek door het dominerend verticalisme van de hoofdlijnen. De kleur blijft gemoduleerd volgens de traditionele voorschriften en de sombere tonen overheersen.”
Aan Henry van de Velde schrijft hij: “Ik denk dat ge in uw spreekbeurt een goede plaats zult voorbehouden aan het schilderen waaraan ik me hoe langer hoe meer wijd.”
Experimenten
Samen met Bertold Bartosch maakte hij een tekenfilm naar het blokboek IDÉE, met muziek van Arthur Honegger.
Door gebrek aan geld was het hem niet mogelijk zich te uiten in kunstvormen (zoals film, grote wandversieringen) die zijn ideeën dichter bij de “gewone man” zouden brengen.
Beroerde tijden
Na zijn terugkeer naar Parijs heeft Frans Masereel steeds meegewerkt aan pacifistische en revolutionair getinte bladen, zoals Clarté, gesticht door Henri Barbusse; aan Monde en aan Vendredi.
