Antwerpen en Parijs · Mar 8, 04:41 PM by Ad van den Ende
Antwerpen en Parijs (november 1885 – februari 1886)
Aan Theo van Gogh. Antwerpen, op of rond 26 november 1885
“Beste Theo,
… Ik houd van Antwerpen, en heb al verschillende delen van de stad verkend. Bij de werven is het heel authentiek.
(…)
Mijn werkplaats is nogal dragelijk, vooral omdat ik een partij
Japanse prentjes tegen de muren heb gespeld, die mij erg amuseren.”
Het Steen
“Het is een goed ding voor als er vreemdelingen zijn die een souvenir van Antwerpen willen hebben, en om die reden zal ik in ‘t zelfde genre van stadsgezichten er nog wel meer bij maken.”
“Zo tekende ik gisteren een paar studies voor een geval waar men de kathedraal in ziet.
Echter ik schilder liever de ogen van mensen dan kathedralen, want er zit iets in de ogen wat in de kathedraal niet zit …”
“Gisteren was ik in het Café-Concert Scala, iets als Folies Bergères, ik vond het er saai en natuurlijk afgezaagd, maar ik heb mij geamuseerd met de toeschouwers. Er waren prachtige vrouwenkoppen, werkelijk buitengewoon mooi …
Öp een avond zag ik een populaire dans voor zeelui &c., bij de dokken – het was heel charmant en alles bijeen heel respectabel …“
Vincent tekende verschillende portretten, waar onder een in zichzelf gekeerde vrouw.
Voor tekenlessen schreef Vincent zich in bij de Koninklijke Academie.
Maar daar ging men nog steeds uit van contourlijnen. Vincent was intussen gewend om van het volume uit te gaan, dus dit werd geen succes.
Parijs februari 1886 –februari 1888
Zittend meisje
Bij de Franse schilder Cormon tekende Vincent naar naaktmodel en naar gips afgietsels.
In Nuenen had Vincent zijn pentekeningen vaak echt uitgewerkt. Zijn pentekeningen zijn nu vaak op een lossere manier tot stand gekomen.. Dat zien we in Bij Guinguette .
Ingang naar de Moulin de la Galette
In Parijs ontdekte Vincent dat zijn schilderstijl te donker was. Een jaar lang richtte hij zijn aandacht op het schilderen van stillevens voor de studie van kleur.
In veel tekeningen van 1887 speelde kleur nu wel een belangrijke rol. Deze toonden vernieuwing in zijn techniek en stijl van tekenen. Nu waren het echte aquarellen. Deze tekeningen zijn transparant en kleurrijk, met mooie complementaire kleurcontrasten.
Schuur met zonnebloemen
Complementaire kleuren zijn: rood en groen, oranje en blauw, geel en paars. Naast elkaar versterken zij elkaar. Boeren weten dit al heel lang. Men zegt niet voor niets: “Rood en groen is boerenfatsoen.”
Hiroshige
Honderd gezichten van beroemde plaatsen in Edo.
In Japanse prenten wordt vaak het alledaagse leven in Japan afgebeeld.
In Antwerpen was Vincent al begonnen Japanse prenten te verzamelen. In zijn tekeningen zien we nu de invloed hiervan.
Poort in de Parijse verdedigingswerken
Deze tekening laat zien hoe Vincent lering trok uit deze prenten. “… er zijn markante overeenkomsten in het heldere kleurgebruik, de typerende composities, de gewaagde perspectieven en de manier waarop kleine figuurtjes de compositie bevolken.” (Van Heugten)
Als schilder werd Vincent beïnvloed door de impressionisten, als tekenaar liet hij zich leiden door Japanse prenten.
Voorstad van Parijs, gezien vanaf Montmartre
Vincent had als kunstenaar in Parijs een geweldige sprong voorwaarts gemaakt.
In februari 1888 vertrok hij naar de Province, omdat hij er van overtuigd was dat die streek op Japan leek. Daar zou hij als tekenaar een nog grotere hoogte bereiken.
Op dit artikel kan niet gereageerd worden.